Dowcipy Otwinowskiego, Szpalskiego i moje nie bardzo jej odpowiadały. A my później obgadaliśmy jej nagłą zakonniczą wstrzemięźliwość, bo znane nam były wręcz odwrotne opinie o jej młodości.<br> F Napisałem o niektórych tylko mieszkańcach domu przy Krupniczej 22. Było ich znacznie więcej. Koledzy wyprowadzali się, znajdując lepsze warunki, lub po prostu przenosili się z Krakowa do innych miast. Wspomniałem tylko o tych, którzy wraz ze mną przebywali tam do roku 1957, kiedy opuściłem Krupniczą i zająłem mieszkanie po Karolu Szpalskim przy ulicy Batorego. Od tego czasu pojawiło się tam sporo nowych lokatorów, gdyż było to miejsce położone blisko śródmieścia, stosunkowo wygodne i mające