mogłem za nim nadążyć, więc co jakiś czas wołałem za nim: "Staszek, może chcesz cukierka?" a on "łapał" cukierka i znowu "rwał" do przodu. Doszliśmy na Granaty i poszliśmy potem w stronę Koziego Wierchu, Czarne Ściany obeszliśmy Orlą Percią i doszliśmy na Przełęcz nad Doliną Buczynową, gdzie Orla Perć obchodzi przepaścistą grań. My poszliśmy właśnie granią, bez liny. Pamiętam, że w jednym miejscu był taki koń skalny, ścięty na dwie strony, Staszek przeszedł go "śpiewająco", na stojąco, bez użycia rąk, a ja siadłem na konia i tak przebyłem ten odcinek grani. To była jedna z pierwszych naszych wspinaczek. Wspinaliśmy się potem