ale utwór jako całość znalazł się w niekorzystnej dla siebie sytuacji konkurencyjnej, był bowiem niezgodny z kanoniczną dla humanistów postacią trojańskiego mitu zawartego w Iliadzie, Odysei, w tragediach greckich i Eneidzie.<br>Natomiast znacznie większą trwałość wykazał romans przygodowo-awanturniczy, zwany nieraz, nie zawsze trafnie, romansem rycerskim: Historia o Meluzynie w przeróbce Marcina Siennika (1569), Historyja o Magielonie (między 1565 a 1587), Historyja ... o Othonie cesarzu... (1569) i Historyja o Fortunacie (1570). Były to kiedyś poematy rycerskie, które z czasem w wersji prozaicznej zdobyły popularność dość szerokiego kręgu czytelników. Do nas dotarły w XVI w. za pośrednictwem już sprozaizowanych wersji niemieckich.<br>Rycerskie