żadnych nowych wrażęń, do których nie można było zaliczyć nawet powrotu kapitana Domejki-Pacewicza z lunchu. Słowo to na "Kościuszce" od czasu wycieczki na fiordy Norwegii przywodziło na pamięć jego "nieważność", odkrytą przez jedną z pasażerek, która po spożyciu pierwszego lunchu oznajmiła głośno na pokładzie swoim znajomym.<br> "Ach, co za przesada w reklamach o rozkładzie dnia na statku. Napisali wszędzie 1unch (słowo to wypowiedziała tak, jak by się je przeczytało po polsku), a to jest zwykłe śniadanie".<br> Kapitan, uśmiechnięty, wstąpił na mostek i jak zwykle rozpoczął od swego ulubionego:<br> - Nu wie co? A? Nu, ładna pogoda! Nu, musza ja troszku spocząć