pławnymi czy fragmokonem, lepkość zaś powietrza jest zbyt mała w stosunku do różnicy gęstości między ciałami organizmów a ich powietrznym środowiskiem, by umożliwić tanie energetycznie unoszenie się w powietrzu na powierzchniach lotnych. Te właśnie czynniki powodują jednak, że wzlot ponad wodę czy ziemię był niegdyś najskuteczniejszym sposobem ucieczki przed drapieżnym prześladowcą. Jako pierwsze osiągnęły więc zdolność lotu organizmy zwierzęce zajmujące niższe piętra piramidy troficznej. Dopiero za nimi, w ewolucyjnej pogoni, udały się drapieżniki.<br>Szczególnie sprzyja wykorzystaniu tego sposobu ratowania skóry życie nadrzewne.<br>Rozwój powierzchni nośnych umożliwiający szybowanie jest rozwiązaniem konstrukcyjnie prostym i zastosowanym w dziesiątkach niezależnych od siebie ciągów ewolucyjnych.<br>Na