się on jedynym, który doświadczył i mógłby świadczyć. Ale jego doświadczenie i świadczenie nie zawsze jest dobrym tworzywem dla legendy - takiej legendy, której łaknie świadomość niedoświadczonych. I wtedy ten jedyny świadek może stać się zdewitalizowanym mitem lub żyje zwyczajnie, po swojemu - taką przesadną dla innych ludzi zwyczajnością, która im trochę przeszkadza, stawia tamy legendzie. Ogranicza monumentalny pomnik potrzebny do czegoś niedoświadczonym, dzieciom niedoświadczonych i nielicznym dzieciom doświadczonych, którzy nie zdają sobie sprawy, że gdyby historyczny los im właśnie wyznaczył podobną rolę, nie mogliby również sprostać wymaganiom, aby z własnej osobowości, gestów i zachowań modelować bryły właściwe formom monumentalnym. I u wszystkich