że nikt ich nie pytał o zdanie. Jest to natychmiast odebrane jako replika "w obronie" "Solidarności". A ja wcale nie występuję "partyjnie", lecz stwierdzam fakt. "Partyjność" jednak coraz bardziej przenika myślenie i sposób odbioru cudzych myśli, po obu stronach, na razie jeszcze stołu, nie barykady. Ta presja "partyjności" bardzo mi przeszkadza. Szczególnie wtedy, gdy widzę w naszym ruchu złe zjawiska i nie mogę - właśnie na skutek skrępowania ograniczeniami czasu walki - zareagować na nie publicznie. W tym kraju bardzo by się teraz przydało duże, niezależne pismo, nieograniczone w swych opiniach przynależnością do jednej ze skłóconych stron. Okres po Sierpniu to eksplozja wolności