początkach XX wieku i w pierwszym okresie powojennym, tak dalece zaważyły na ich współczesnym kształcie, że trudno jest przekonać czytelników i samych bibliotekarzy o tym, iż tu również zaszły poważne zmiany. Konferencja Krynicka znacznie ożywiła środowisko bibliotekarskie, również w bibliotekach publicznych zaczęły powstawać wyodrębnione komórki informacyjne, ramowy statut biblioteki wojewódzkiej przewidywał powołanie takich działów. W ślad za tymi administracyjnymi decyzjami nie poszły jednak próby określenia, czym ma być dla środowiska biblioteka publiczna jako ośrodek informacji. W dalszym ciągu kładziono największy nacisk na upowszechnianie czytelnictwa i prace oświatowe. Pierwszą próbą był wydany w 1966 r. podręcznik W. Baszyńskiej, S. Jarzębowskiej, J. Kołątajowej