Macdonalda i złożyłem raz wizytę w ich mieszkaniu-redakcji. W "politics" i w "The Partisan Review" czytywałem korespondencje Nicoli Chiaromonte, który wrócił do Europy wkrótce po wojnie, i bardzo mi się podobały, choć nie wiedziałem dokładnie, kto to taki. Esej Simone Weil Iliada jako poemat o sile był pierwszym czytanym przeze mnie utworem tej filozofki. Na ogół biorąc, nieźle i dość wszechstronnie uzupełniałem swoją wiedzę dzięki tym pismom. <br> Macdonald stracił zapał redaktorski i "politics" przestało w 1949 wychodzić. Następnie przez wiele lat pisał stale do "New Yorkera", głównie o filmach, i zasłynął jako pogromca kultury masowej. Jego antysowietyzm umieszczał go w NCL