stosowano w Polsce dwa niezależne układy współrzędnych. Mapy topograficzne małoskalowe były opracowane w układzie współrzędnych geograficznych, zwanym układem "1942". Mapy topograficzne średnio- i wielkoskalowe były opracowywane w układzie współrzędnych prostokątnych płaskich zwanym układem "1965" w odwzorowaniu konforemnym. Na terenie kraju wprowadzono pięć stref układu "1965" mających własne początki układu współrzędnych, przy czym w każdym układzie dodatnia część osi <HI rend="italic">x</HI>jest zwrócona na północ, a dodatnia część osi <HI rend="italic">y</HI> na wschód. Granice stref pokrywają się z granicami województw, wg podziału administyracyjnego obowiązującego przed rokiem 1975. Strefa I obejmuje dawne województwa: łódzkie, lubelskie, kieleckie, rzeszowskie i krakowskie, strefa II - dawne województwa: olsztyńskie, białostockie i warszawskie