A, . A jest optymalne, gdy p zbliża się do 1/2 (wówczas S i S są równie prawdopodobne) lub x zbliża się do 1 (musi być w każdym razie większe od 1/2).<br> Jeśli zatem prawdą jest, że decyzja medyczna następuje w dwóch krokach (najpierw wybór diagnozy, następnie - terapii optymalnej przy założeniu tej diagnozy), to w przypadku problemu o strukturze (3) jedyny sposób formalnego uzgodnienia tego postępowania z logiką decyzji polegałby na przyjęciu, iż obszar A na wykresie (4) jest pusty. Inaczej mówiąc, nie ma takiej terapii, która ma wysoką użyteczność przy obu możliwych diagnozach, a diagnozy te są dalekie od równoprawdopodobieństwa