aktów) odpowiada <br>układ poszczególnych faz akcji. Z punktu widzenia rozwoju zdarzeń tragedia dzieli się na prótasis, epítasis, kátastasis i katastrophé. Prótasis - to pierwsza część utworu (po ewentualnym prologu odnoszącym się do preakcji), w której widz zostaje zaznajomiony z tematem sztuki. Epítasis zawiera dalszy rozwój wątków, tu pojawia się konflikt lub przybiera na sile. W kátastasis powikłania dochodzą do szczytu. Prótasis i epítasis mogą mylić nastrojem pogodnym lub przynajmniej sugerować możliwość nieantagonistycznego rozwiązania. Rozwiązanie niepomyślne następuje w części ostatniej, zwanej katastrophé.<br>W Odprawie epeisodion pierwsze obejmuje prótasis, drugie i trzecie - epítasis. Rozmowa Heleny z Posłem jest ostatnią sceną, która zdaje się zapowiadać pomyślny rozwój