z gruntu katolicki instytut.<br>Tak mieszały się u nas i zazębiały wszystkie te niespokojne z pozoru kręgi wyznań i wiary: biały baranek wskakiwał na stół obok srebrnej menory. Emilia, Marta i Olga chodziły po swojemu do "kirchy", Andzia, Kobierzynka, a później i Reginka po swojemu do kościoła. Na Boże Narodzenie przychylny aniołek błogosławił nam wszystkim ze szczytu pogańskiej choinki, niepomny podziałów i pogromów, i ludzkiej podłości.<br>Bo przykazania były jednakie, jednaki kościec moralny. I spokojnie przenikały się nasze święte kręgi wiary i łagodnego agnostycyzmu.<br>Dopokąd nie nadeszły czasy rozerwania.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;ZWIERCIADŁO TOPOGRAFII&lt;/&gt;<br><br>&lt;q&gt;Po ulicy Gustownej<br>w miasteczku nad Wolbórką<br>prosi obdarta blada