Oficer jakby mimochodem rzucił spojrzenie na ich czamarki i konfederatki: mieli dziś na sobie ten strój patriotyczny zamiast zwykłych studenckich mundurków.<br>Któryś zauważył to spojrzenie złośliwie lekceważące - - i odparował je wzrokiem jawnie wyzywającym i pełnym bezgranicznej wzgardy. Lecz kapitan wyzwania przyjąć ani myślał; owszem, z większym jeszcze ożywieniem wiódł swą przyciszoną rozmowę z tamtym ruchliwym jegomościem.<br>To spotkanie przejęło ich dzisiaj szczególnym wzburzeniem. Wracali przecież właśnie z nabożeństwa urządzonego rankiem w kościółku Loretańskim na Pradze...<br>Samorzutną manifestacją uczcili oto rocznicę okropnej rzezi, niegdyś tam przez żołdactwo Suworowa dokonanej.- - Oni, zapalna i burzliwa młodzież warszawskiego uniwersytetu, korzystali z takich dni pamiętnych w