efektem ich zmienności w określonych przedziałach czasu. Oceny powstałe na skutek przeżyć emocjonalnych cechuje tendencja do jednoznaczności i polaryzacji. Wykorzystanie tego sposobu kształtowania stosunku wobec produktu w komunikatach reklamowych oznacza zapis reakcji emocjonalnych w kodzie wizualnym w sposób podlegający prawom ciągłości, opartym na cechach skojarzeniowych. Powoduje to zmniejszenie stopnia logicznej przyczynowości związków między elementami przekazu. Dominantą staje się ładunek emocjonalny sekwencji wizualnej, a nie jego znaczenie. W efekcie powstają rozwiązania będące mutacjami impresji filmowej lub graficznej. Istotna jest wiarygodność oraz intensywność przedstawianych doznań oraz emocji. Czynniki te decydują o tym, czy odbiorca jest w stanie współodczuwać albo odnosić je do siebie