Szedł ostrożnie. Cisza i spokój niczego nie dowodziły. Bał się od początku, ale teraz, po tym co znalazł na górze, był to już inny rodzaj lęku.<br>Nic się nie stało. Wrócił na górę i dopiero teraz uderzyła go intensywność wypełniającego sypialnię smrodu.<br>- Osiemnaście minut - przywitała go Iza. Była blada i przygaszona.<br>Odkręcił korek i podsunął szyjkę Wesołowskiemu. Kilka razy unosił i opuszczał butelkę, pytając wzrokiem, czy wystarczy.<br>- Dzięki - wysapał w końcu gospodarz. - Co chcesz wiedzieć?<br>- Kto i dlaczego. - Kiernacki sam pociągnął z opróżnionego do połowy naczynia.<br>- Myślałem, że policja. Przyjechali dwoma radiowozami. Volkswageny. Wyglądały na prawdziwe. Trzech mundurowych, prokurator i sekretarka