monistycznych stoików<br>starożytności, jest po prostu Kosmosem lub jakimś z jego aspektów <br>doskonałym, dobrym, godnym miłości, szacunku i podziwu. Materii będącej<br>budulcem Kosmosu przysługują atrybuty mądrości, twórczości, dobroci,<br>świadomości i odczuwania. Natomiast cały świat z jego rzekami, górami,<br>gwiazdami i zwierzętami, to miejsce pobytu wielu istot materialnych<br>oraz ewentualnie duchowych przyjaznych człowiekowi i niekiedy mu<br>pokrewnych, a zazwyczaj, przynajmniej potencjalnie, pomocnych. Sam<br>człowiek nie jest nikim wyjątkowym, lecz raczej jednym z wielu<br>uczestników kosmicznego tańca życia. Wystarczy, że nawiąże pozytywny<br>kontakt z planetarnymi, ponadludzkimi, ale zazwyczaj duchowymi istotami<br>zamieszkującymi jego bliższe i dalsze otoczenie a wtedy na pewno<br>będzie prawidłowo spełniał