rozpiął rozporek. Słomkowa strużka z pianką wgryzała się w szorstką skorupkę z przedziwną zawziętością, krojąc ją ukośnie. Usiłował wyżłobić znak V. Nie zastanawiał się nad jego znaczeniem właśnie teraz, chodziło o sprawdzian zręczności. Udało się. Zadowolony, bardzo starannie zapiął guziczki przy rozporku, nie odczuwał zimna w palcach - to było zaskakująco przyjemne odkrycie, zatem odwilż trwa dłużej, niż prorokował Hrehor. Spojrzał w górę, czarny ptak rozpostarł skrzydła i kołował nad dzwonnicą. Śnieg zazgrzytał, ugniatany, potrącona gałąź strzeliła białym pyłem. Barok, istny barok - zachwycił się.<br>Po grzbiecie rzeki wałęsały się postrzępione kry, zatem u źródeł rzeki większa odwilż, od brzegu do brzegu nastroszenie