Szybko dotknęłam twarzy. Nie miałam dzioba! Ucieszona raz i drugi podskoczyłam i naraz rozległ się pełen przerażenia głos smoka:<br>- Na Najtwardszą Łuskę! Jak to się mogło stać?<br>- O co chodzi?! - krzyknęłam i zaczęłam gorączkowo obmacywać głowę i twarz. - O co chodzi?<br>- Jargołko, nie wiem, jak ci to powiedzieć... Strasznie mi przykro... Ale... - jąkał się.<br>- Ale co?<br>- Masz ogon.<br>Zanim się odwróciłam, dobiegł mnie śmiech Hiacynty i smoka. Po chwili śmialiśmy się już wszyscy. Smocurek był bardzo zadowolony z siebie i kazał się co chwilę chwalić.<br>- Z tym chwaleniem trzeba jeszcze trochę zaczekać - odezwała się Hiacynta. - Uczciwie mówię, że może się tak