wszedł na górę. Tomasz rozmawiał z młodym <br>lekarzem. Stali tak, że Jakub nie mógł dostrzec Marii. Położna pochy-lona nad <br>czarną torbą z narzędziami odwróciła wzrok. Jakub podszedł bliżej. Mężczyźni <br>rozsunęli się bez słowa. Zakrwawione prześcieradło przykrywało nogi Marii, jej <br>prawie płaski już brzuch, piersi, ramiona i twarz. Wystające spod przykrycia <br>jasne kosmyki przy-pomniały mu włosy lalek. Jakub pochylił się i wziął Marię <br>za rękę. Z trudem rozgiął zaciśnięte sztywniejące palce. Plask. Na podłogę wypadły <br>resztki zgniecionego karalucha. Miazga odwłoka ze sterczącymi kawałkami nóg, <br>połamane skrzydła i czułki ze zgniecioną głową.<br>Tomasz skrzywił się z obrzydzeniem. Lekarz wzruszył ramionami, kiwnął