moją demagogią" - miało mu się wyrwać na początku kampanii prezydenckiej w 1995 roku. "Buldożer kipiący energią" - mawiał o nim prezydent Georges Pompidou, u którego zaczynał karierę polityczną - z biegiem lat stał się kameleonem. Jak gąbka chłonie cudze idee i pomysły, a w jednym zdaniu zdolny jest zawrzeć przeciwstawne opinie. Wszystko przykrywa czarującym uśmiechem, ujmującym sposobem bycia i uporem w dążeniu do celu. Doświadczył tego na własnej skórze kanclerz Helmut Köhl, na którym Chirac wymusił zatwierdzenie Francuza jako szefa Europejskiego Banku Centralnego - Niemiec ustąpił i było to jednym z powodów jego historycznej porażki w wyborach do Bundestagu jesienią 1998 roku. Chirac powtarza