bzu monotonnym ruchem przeciera małą szybkę z pękniętym winklem.<br>- Lato...<br>- Co ty mówisz?<br>- Nie, nic.<br>- Kwiat lipowy piłeś i maliny. Dziadzia nacierał ciebie terpentyną i bańki stawialiśmy. Korsakowa nawet pijawki przynosiła. Już sama nie wiedziałam, co robić. Boże ty mój jedyny. Milczenie.<br>- A czemu ty plecy masz całe granatowe? Polek przymyka powieki.<br>- Bił ciebie kto albo może przewróciłeś się?<br>- Przewróciłem się.<br>- Siniec przy sińcu jak śliwki. A mówiłam, żeby nie latać po deszczu, żeby nie badziać się nocami. Polek wyjął spod kołdry ręce żółtawe, cienkie i słabe. Przyglądał się chwilę palcom, na których były jeszcze ślady ziemi leśnej. Zegar wybił trzecią