Francji i w Holandii. Wszystkie te decyzje i tradycje składają się na różnorodny, czasem sprzeczny, ale dzięki temu fascynujący obraz. Pokazują to bohaterowie naszego tekstu, których własne ojczyzny są tym, co kształtuje ich widzenie Europy. Do tego stopnia, że Francuz uważa, że w zasadzie cała Unia jest francuskojęzyczna, a Niemka przypisuje wszystkim Europejczykom sposób myślenia niemieckich chadeków. <br><br>Problem zaczyna się dopiero wtedy, gdy ten jeden obraz staje się sztancą, według której próbuje się przycinać inne. Gdy Francuzi uznają kulturę francuską za jedynie europejską; Niemcy swój model demokracji za jedynie prawdziwy; a Polacy swoją pobożność za jedynie łacińską. Wtedy idea europejska z