w przekształcaniu form użytkowania (np. samowola budowlana "drugich domów" na terenach ekologicznie cennych);<br>6) wymiar antropizacji, czyli stopnia odkształcenia zastanych geoekosystemów i krajobrazu jako całości przez bezpośrednie lub pośrednie oddziaływania ludzkie, np. przez zanieczyszczanie powietrza, wód, zaśmiecanie terenu, niszczenie roślinności, pokrywy glebowej, hałas i in. Należy jednak podkreślić, że antropizacja przyrody z punktu widzenia jej walorów turystycznych nie może być oceniana wyłącznie negatywnie, przeciwnie, wszelkie prace urządzeniowe, jeśli są prowadzone poprawnie, wzbogacają i podnoszą wartość użytkową środowiska. Dotyczy to zarówno mikroskali (kształtowanie zieleni), jak i makroskali (np. rewaloryzacja architektury krajobrazu);<br>7) wymiar symbolizacji, określający zakres wartości psychokulturowych tkwiących w krajobrazie lub