semiotyczne" polegające na badaniu asocjacji symboli z określonymi typami środowiska, a więc na ocenianiu krajobrazu przez wartości dziedzictwa kulturowego, oraz z "indoktrynacji semiotycznej" środków masowego przekazu;<br>7) podejście od strony "wyobrażeń społecznych", czyli utrwalonych w życiu społecznym poglądów grupowych lub narodowych, które z góry niejako narzucają modele oceny i wartościowania przyrody;<br>8) podejście "funkcjonalne" stosowane przez praktyków charakteryzujące się zastępowaniem kategorii estetycznych lub kulturowych kategoriami użyteczności, przydatności terenu do pełnienia określonych funkcji społeczno-gospodarczych;<br>9) podejście od strony "perspektyw akcji indywidualnej", polegające na połączeniu percepcji i oceny przyrody z możliwościami realizacji celów indywidualnych;<br>10) podejście "etyczne", kiedy to oceny krajobrazu są