okienko wdzierał się do środka czarny, gryzący w oczy dym i smród palonej gumy. Ogień zaczynał trawić dziesiątki kabli wychodzących z agregatu. Wychylony przez okno widziałem buchające do góry płomienie. Ostatkiem siły woli próbowałem nie wpadać w panikę. Chociaż lęk wdzierał się w każdą moją myśl, starałem się nie tracić przytomności umysłu...<br>W tym czasie Misiek z moimi falowcami przebywali już na wyrzutni rakietowej i udawali, że wykonują prace konserwacyjne. Spodziewali się rychłej wizyty pułkownika Szulima z oprowadzającym go sierżantem Nowickim. Misiek miał za mało, aby paprać się w smarach i ropie, więc schował się w krzakach i obserwował drogę. Choć