Tak u Racine'a jest z losami ludzkimi: zostaje tylko ich kontur odmieniany przez kilka wariantów, natomiast nie istnieje czynnik, który losy te organizuje w rzeczywistości: czas. On to pozwala w rzeczywistości przygasnąć i rozwinąć się namiętności, pozwala dojrzewać zamiarom, zapominać, przebaczać. U Racine'a wszystkie namiętności i wszystkie uczucia, wszystkie dyspozycje psychiczne są w stanie gotowym, w napięciu kulminacyjnym. Tu miłość nie przygaśnie - przerodzi się w nienawiść, w jednej chwili, w jednym gwałtownym przewrocie psychicznym. Tu nic nie będzie zapomniane; jeśli nastąpi przebaczenie, to drogą gwałtu moralnego dokonanego na sobie samym, nie dzięki usunięciu się zdarzeń w głąb pamięci.<br>Znika także czynnik