odrzucającą znaczną część możliwych do zaadaptowania doświadczeń i tradycji. Negacja doświadczeń i tradycji ruchu socjalistycznego i liberalno-demokratycznego miała swoje uzasadnienie w procesie walki, jaka toczyła się wówczas tak w kraju, jak i na forum międzynarodowym.<br>Publicyści występujący z pozycji marksizmu-leninizmu słusznie zakwestionowali tezy prezentowane do tego czasu przez publicystykę i historiografię jako nienaukowe i klasowo obce. W toku polemiki sięgnięto do tez wypracowanych przez publicystykę komunistyczną i historiografię radziecką. Podstawowy zrąb tej argumentacji opierał się na założeniach materializmu historycznego i stanowi trwały wkład w rozwój historiografii polskiej. Część tez i argumentów powstała w toku polemiki prawem negacji tez przeciwnych