stabilizacyjnej w Iraku i krakowskiej mafii, są to jednak tylko kontury mające uwiarygodnić opisywane wydarzenia. Zresztą nie o zupełną wiarygodność i prawdopodobieństwo tu przecież idzie, ile o spra­wne połączenie rozmaitych gatunków literatury popularnej.<br><br>Zakończenie "Japońskiego cięcia" przynosi rozwiązanie większości powieściowych zagadek, zamazując jednocześnie cienką linię oddzielająca literacką fikcję od publicystyki. A uchwycenie tej różnicy jest przecież w powieściach tego typu czasem najważniejsze i decyduje o pełni literackiego sukcesu.<br><br>Krzysztof Kotowski, Japońskie cięcie, Wyd. Rebis, Poznań 2003, s. 244<br><br>&lt;au&gt;Piotr Huniewicz&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;OPINIE&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Prof. Janusz Justyński, dyrektor Centrum Studiów Europejskich UMK w Toruniu, o suwerenności i integracji:&lt;/&gt;<br><br>"- Profesor Dominik Lasok, Polak z