Sayonara, Kry-sty-na! Wszyscy przyjaciele mimo późnej nocy zjawili się na lotnisku, by pożegnać Krystynę i życzyć szczęśliwej podróży w locie przez Pacyfik. Sayonara i do zobaczenia w Polsce. Każdy daje jej coś na pamiątkę, co doprowadza później do rozpaczy celników.<br> Potem widzimy ją jeszcze, jak z rękami pełnymi pudełek i paczek wchodzi na ruchome schody. Podróż rozpoczęła się. Sayonara, Krystyno.<br><br> Późną nocą siedząc z podwiniętymi nogami na matach restauracji, gwarzymy o wszystkim, co się wydarzyło w ciągu trzech miesięcy od mego przyjazdu, i planujemy następne miesiące. Pobyt Krystyny, którą wszyscy tak polubili, pokazał mi niezwykłą wprost przyjacielskość tych ludzi