Typ tekstu: Książka
Autor: Konwicki Tadeusz
Tytuł: Dziura w niebie
Rok wydania: 1995
Rok powstania: 1959
baptysty obwiedzione były cieniutką ramką światła. Widać czuwano tam w tę noc dziwną. Babka wpadła na werandę, poczęła stukać pięścią w szorstkie deski drzwiowe. Dopiero teraz usłyszała zmieszany z wiatrem, przeciągły śpiew dobiegający z wewnątrz sklepu. Brzęknęła sztaba, drzwi rozchyliły się trochę, pokazując jasne wnętrze sklepu, mieniące się kolorami blaszanych pudełek z landrynkami. Na podłodze, tyłem do drzwi, klęczeli ludzie śpiewający psalmy. Pośrodku lady pełnej krup, mąki i ziarenek cukru leżała otwarta księga, z której wypływały cienkie wstążeczki.
- Kogo to Pan Bóg przysyła? - odezwał się niewidoczny baptysta.
- Czy Polek... czy chłopca naszego tu nie ma?
- U nas? - zdziwił się baptysta. - Dzieci
baptysty obwiedzione były cieniutką ramką światła. Widać czuwano tam w tę noc dziwną. Babka wpadła na werandę, poczęła stukać pięścią w szorstkie deski drzwiowe. Dopiero teraz usłyszała zmieszany z wiatrem, przeciągły śpiew dobiegający z wewnątrz sklepu. Brzęknęła sztaba, drzwi rozchyliły się trochę, pokazując jasne wnętrze sklepu, mieniące się kolorami blaszanych pudełek z landrynkami. Na podłodze, tyłem do drzwi, klęczeli ludzie śpiewający psalmy. Pośrodku lady pełnej krup, mąki i ziarenek cukru leżała otwarta księga, z której wypływały cienkie wstążeczki.<br>- Kogo to Pan Bóg przysyła? - odezwał się niewidoczny baptysta.<br>- Czy Polek... czy chłopca naszego tu nie ma?<br>- U nas? - zdziwił się baptysta. - Dzieci
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego