filozof Władimir Wiernadskij, a koncepcję tę rozwinął niezależnie ojciec Pierre Teilhard de Chardin. Nowy rozmach, już po eksplozji Internetu nadał jej francuski filozof Pierre Levy i wspomniany Derrick de Kerckhove. Noosfera powstaje nie tylko na skutek kumulacji wiedzy i wytworów kultury, ale także w wyniku ciągłej komunikacji. Jest przestrzenią dynamiczną, pulsującą, rodzajem wielkiego mózgu - <orig>nookorteksu</>, którego aktywność prowadzi do powstania zjawiska inteligencji zbiorowej. To dzięki niej społeczności, w których trwa niezakłócona komunikacja horyzontalna między poszczególnymi jednostkami, czyli, jak by powiedział Popper, w których trwa krytyczny dialog, są zdolne do uczenia się, współdziałania i rozwoju, mimo że pozornie ich członków nic nie