nim urządzenie laserowe systematycznie mierzyło odległość. w smolistej, otaczającej go zewsząd ciemności musiał całkowicie polegać na pokładowych komputerach i urządzeniach sygnalizacyjnych. Pułap dwustu stóp podczas lotu śmigłowcem w nocy powszechnie uważano za niebezpieczny, cóż dopiero mówić o utrzymywanych przez pilota piećdziesięciu stopach.<br>Uważne oczy Leonika raz po raz obiegały kolejno pulsujące instrumenty, ale całą uwagę zwracał na teren przed maszyną. Czujnik podczerwieni i laser dawały w noktowizyjnych okularach dość wyraźny obraz sektora terenu wzdłuż trasy lotu. Niestety nie był on aż tak dobrze widoczny, by nie obawiać się błędu. a przecież nieznaczna nawet pomyłka na tej wysokości mogła oznaczać czołową kolizję