to jeden z handicapów niezawinionych przez Teatr. Współczesny, że oba jego wkłady nie stworzyły sposobności do pełniejszego przedstawienia naszych osiągnięć w tym zakresie. W ogóle festiwal zdradził brak wrażliwości krytyki na plastyczny kształt przedstawień, prowadził do wniosku, że kultura scenograficzna gospodarzy i większości przybyszów jest jeszcze ciągle niezbyt odległa od punktu zerowego.<br>Ustawienie hierarchiczne tak różnolitego materiału, jaki złożył się na festiwal londyński, jest bardzo trudne. Nasuwa ono trudności, nawet gdy materiał zamyka się w obrębie jednego kraju. Dlatego niektóre pisma angielskie, porywające się raz do roku na taką kwalifikację, przeprowadzają ją według pewnych wyodrębnionych kategorii: "najlepsze przedstawienie", "najlepsza reżyseria" itp