coś mu szepce. Silanus niespokojnie skubie sierść ze skóry owczej, która okrywa mu kolana, Polluks i Kastor z oddaniem patrzą na Spartaka. Na twarzach innych znać jeszcze niezdecydowanie. Nie należy przeciągać tych rozmów, dlatego też zrywa się z siedzenia i woła szyderczo:<br>- Tchórzycie jak Spartak?!<br>Enomaos podniósł się z twarzą purpurową z obrazy.<br>- Od tchórzów ty nam nie wymyślaj. Decyzja ciężka... ale... idę z tobą - zakończył z determinacją, patrząc z lękiem i bólem na Spartakusa.<br>Ten milczał, tylko głowę opuścił jeszcze niżej. Podniosło się dwóch dowódców oddziałów "wolnych z pól".<br>- I my z tobą, Kriksosie. Nasi chłopcy nie pójdą za Alpy