trakcie kończenia make-upu. Dyrektor jest już przypudrowany, Stanisław wyciąga specjalną charakteryzatorską szminkę.<br><br>STANISŁAW<br>Przepraszam, bez obrazy, ale muszę podretuszować usta. Ma pan jakieś takie niewyraźne.<br><br>Dyrektor jest wyraźnie przejęty.<br><br>DYREKTOR<br>Skoro istnieje taka konieczność.<br><br>Operator Jarosław patrzy w wizjer kamery. Ewa odpycha go od lupy.<br><br>EWA<br>Daj zobaczyć.<br><br>Jarosław puszcza Ewę do lupy.<br><br>JAROSŁAW<br>Jaką kasetę załadować? Amerykańską?<br><br>EWA<br>Oczywiście.<br><br>Dyrektor dyskretnie podpytuje asystenta.<br><br>DYREKTOR<br>Amerykańska? Nie będzie za droga?<br><br>STANISŁAW<br>"Amerykańska kaseta" w żargonie filmowców oznacza, że udajemy, że kręcimy.<br><br>Operator strofuje kolegę.<br><br>JAROSŁAW<br>Stanisław! Ty debilu!<br><br>Asystent orientuje się, że się wygadał.<br><br>STANISŁAW<br>To znaczy... przepraszam! Włoska, że