już strój świąteczny jest późniejszy. Rozwiną. się wtedy, gdy zniesienie pańszczyzny stworzyło stan włościański, gdy bogacący się gospodarze zaczęli rywalizować ze sobą, kto ma bardziej dostatni dom, piękniejszy ubiór. Piękno wiązano z bogactwem i z prestiżem. Biedacy mają inne troski, ale zamożność wyzwala, jak to dokoła widzimy, ostentacyjną potrzebę rywalizacji, pysznienia się. <br>Druga połowa XIX w. była okresem niezwykłego i szybkiego rozwoju sztuki ludowej. Rozwinęła się wycinanka, rozkwitł w całej krasie strój, przeobraziła się stolarka. W izbach pojawiły się pięknie malowane skrzynie wianne, a w nich nagromadzone dobro - suto zdobione, haftowane stroje, bogactwo rodziny, posag panny młodej. Ślub stawał się najważniejszym i