znajdującym się w wytworzonym w ten sposób polu niech będzie elektron, a więc cząstka elementarna niosąca najmniejszy występujący w przyrodzie ładunek elektryczny oznaczany symbolem e&lt;hi rend="upper"&gt;-&lt;/&gt;.<br>Jeżeli pole jest wytworzone przez ładunek punktowy q&lt;hi rend="upper"&gt;+&lt;/&gt;, to w punkcie P odległym o r od źródła panuje potencjał (...). W celu wprowadzenia do tego punktu q&lt;hi rend="upper"&gt;-&lt;/&gt;, musimy wykonać określoną pracę, zwaną energią potencjalną wprowadzonego ładunku.<br>W rozważanym przez nas przypadku ciało P ma więc określony pęd, a także energię kinetyczną i potencjalną.<br>&lt;au&gt;Dr Jerzy Rogaczewski&lt;/au&gt; &lt;page nr=111&gt;&lt;/div&gt;<br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;CHEMIA NA CO DZIEŃ&lt;/tit&gt;<br>&lt;tit1&gt;SO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt; i jego właściwości&lt;/tit1&gt;<br>Dzisiaj poznamy cykl doświadczeń, których głównym bohaterem będzie dwutlenek siarki - SO&lt;hi rend="lower"&gt;2&lt;/&gt;. Dlatego najpierw