pojawiło się dość powszechnie zjawisko administracyjnego wymuszania koncentracji kapitału przed procesem prywatyzacji. Dotyczyło to cukrownictwa, bankowości, przemysłu stoczniowego, branży paliwowej, central handlu zagranicznego. Koncentracja kapitału w miejsce prywatyzacji jest niewątpliwie związana z petryfikacją struktur władzy i często wiąże się z zakulisowymi relacjami między światem biznesu a światem polityki. Jest to quasi-prywatyzacja pozostawiająca państwu (czy bardziej - wysokim urzędnikom państwowym) znaczące wpływy w gospodarce, tworząca lukratywne stanowiska w radach nadzorczych. Z reguły koncentracji takiej towarzyszyło "miękkie" finansowanie przedsiębiorstw przez państwowy sektor bankowy, podlegający nadzorowi i zależnościom od tych samych struktur i ludzi. Tego rodzaju grupy kapitałowe były albo celowo tworzone przez państwo