pracy nad sobą niż klub i grupa AA. Stąd też w niedługim czasie znalazłem się w Studium Pomocy Psychologicznej, gdzie brałem udział w zajęciach terapeutyczno-rozwojowych. Był to jednocześnie dobry wstęp do pomagania innym.<br> Ta droga nie zawsze była prosta i gładka, ale zejście z niej - przynajmniej w moim przypadku - równało się zapiciu. Ogromne rozgoryczenie i żal do samego siebie w niczym nie pomagały. Jedynie świadomość, że wiem, dokąd wrócić, pozwoliła mi trzeźwieć od nowa.&lt;/&gt;<br>&lt;who3&gt;Anka: Rozgadaliśmy się trochę, bo takie obozy są dla nas bardzo ważne. Nie tylko z powodu głębokich przeżyć i wzruszających wspomnień. Ale również dlatego, że tam