masę co odpowiadające im cząstki elementarne, a różnią się ładunkiem, kierunkiem momentu spinowego i magnetycznego, znakiem dziwności, liczby barionowej i leptonowej oraz znakiem parzystości.<br> I tak pozyton jest antycząstką elektronu, antyproton - protonu, antyneutron - neutronu, mezon i , mezon 0 i 0 Cząstki, których ładunek, dziwność oraz barionowa i leptonowa liczba kwantowa równają się zeru, są identyczne ze swoimi antycząstkami. Przykładem może być foton.<br> Zauważmy, że koncepcja antycząstek jest późniejsza niż ich wykrycie, gdyż pierwsza antycząstka, pozyton e, została odkryta przez Andersona już w 19321933 r. Doświadczalne potwierdzenie istnienia innych antycząstek, jak antynukleony, wymagało rozbudowanej techniki akceleratorowej. Dopiero w 1955 r. w wyniku