w Polsce w szczególności. Dopiero po obejrzeniu pieców krematoryjnych w Oświęcimiu, komór gazowych na Majdanku i baraków w Treblince młodzi Żydzi mogą w pełni docenić militarną potęgę i polityczne posunięcia Izraela.<br><br> Syjonistyczni publicyści, aby wzmocnić swą tezę o niemożliwości życia w diasporze, powołują się na przykład polskiego antysemityzmu. Jak zauważa rabin Sherwin, &lt;q&gt;"widzą oni antysemityzm jako cechę każdego Polaka wyssaną z mlekiem matki. Ich opowieść traktuje każdego Polaka jako nazistowskiego kolaboranta w mordowaniu Żydów, zaś Kościół katolicki w Polsce - jako chorobliwie antysemicki teologicznie"&lt;/&gt;. Mit o wrodzonym i nieuleczalnym polskim antysemityzmie potwierdza więc podstawowe założenia syjonizmu, a tym samym wzmacnia religię obywatelską