ciosy, ma zapłacić [za jego śmierć] tak, jak in angargahtungi, to jest według jakości osoby".<br> Wszystkie te zapisy dotyczyły mężczyzn. Za umyślne zabójstwo wolnej kobiety edykt Rotariego przewidywał ogromną karę 1200 solidów należną w połowie królowi, a w połowie krewnym ofiary. Żadna ocena według jakości osoby nie wchodziła tu w rachubę. Ocenę taką przeprowadzano jedynie w razie nieumyślnego spowodowania poronienia: &lt;q&gt;"Jeżeli ta kobieta przeżyje, należy ją oszacować jako wolną według jej szlachetności (apdraetietur ut libera secundum nobilitatem suam) i połowę tego, ile ona będzie warta, ma zapłacić sprawca za śmierć samego dziecka. Jeżeli zaś ona umrze, winien zapłacić za nią według