Nie jest to dramat o miłości, namiętności czy niewierności: Helena jest tu ofiarą zdarzeń, a nie wiarołomną żoną, Menelaus nie ma w sobie nic z komizmu czy tragizmu zdradzonego męża; to, co mówi w scenie z Ulissesem, jest modlitwą do bogów o sprawiedliwość i o pomszczenie krzywdy.<br>Odprawa jest tragedią racji, które można by określić jako polityczne racje "rządnego królestwa". Tym racjom podporządkowany jest układ postaci i pełnionych przez nie funkcji. Postaci bowiem, nie będąc pełnymi charakterami, reprezentują i uogólniają cechy społeczne. W tym sensie Odprawa jako zbiór postaci i zdarzeń jest opisowym i diagnostycznym modelem społeczeństwa (państwa), którego przyszłość zawisła