przeważnie badania te były prowadzone pod nadzorem instytucji wojskowych i w tajemnicy. Miało to niewątpliwy związek z rozwojem lotnictwa wojskowego. W wyniku intensyfikacji prac naukowo-badawczych, ukierunkowanych konkretnie na radiolokację, w drugiej połowie lat trzydziestych w przodujących krajach pojawiły się praktyczne rozwiązania (84). W Niemczech przed 1939 rokiem uruchomiono produkcję radarów wczesnego ostrzegania przed samolotami. W połowie 1940 roku Niemcy zaczęli też stosować specjalny radar, w pasmie 600 MHz, do kierowania artylerią przeciwlotniczą; alianci nie mieli w tym czasie porównywalnego urządzenia. W Wielkiej Brytanii w 1935 roku uruchomiono pierwszy radar na wschodnim wybrzeżu Anglii. Do roku 1938 zbudowano pięć stacji radiolokacyjnych