już nigdy...<br> To nie samolot. To statek. Mgła! Mgła, że nie widać na sto kroków. Tumany mgły, którą wiatr z deszczem niesie nad samą powierzchnią oceanu. A więc zawsze może być jeszcze gorzej. Tylko trzeba mieć odpowiednią wyobraźnię! Nie jest jednak aż tak strasznie, póki niosę na topie masztu odblask radarowy, a statek obserwuje ekran - muszą mnie zobaczyć. Rzut oka na maszt. Czy aby nie przekrzywił się podczas tych piekielnych wichur?<br> Nie, nie przekrzywił się, nie może się skrzywić coś, czego nie ma! Aluminiowa blacha została przedarta jak papier. Pięć milimetrów metalu pruło się na długości dwudziestu centymetrów, po czym poszło