Teraz jego kariera wojskowa potoczyła się bardzo szybko. Po wstąpieniu do Wojska Polskiego w 1918 r., w 25 Pułku Piechoty pełnił funkcję adiutanta i dowódcy kompanii. W 1919 roku, podczas wojny polsko-bolszewickiej służył jako oficer sztabowy 7 Dywizji Piechoty. W 1924 r. powrócił do 25 Pułku Piechoty, ale już randze dowódcy batalionu. W 1936 r. otrzymał awans na podpułkownika i do wybuchu wojny był zastępcą dowódcy 2 Pułku Strzelców Podhalańskich w Sanoku. Podczas kampanii wrześniowej, pełniąc obowiązki dowódcy 164 Pułku Piechoty, został ranny pod Janowem Lubelskim. Ze szpitala we Lwowie zabrany przez NKWD do obozu w Starobielsku i tam zamordowany