ma zbyt wielu relacji ludzi uwięzionych w ścianie i uratowanych. Jedni już nigdy więcej nie wracają w góry i jak najszybciej chcą zapomnieć godziny oczekiwania na pomoc, inni nie rezygnują z uprawiania taternictwa, ale ze zrozumiałych względów nie chcą wracać do tego, co nie jest miłe, a może nawet głęboko rani ambicję... Dysponujemy jednak opisem jednej nocy w ścianie Zamarłej. Opis ten ma podstawową wadę - nie pochodzi bezpośrednio od R. Malczewskiego. Ma jednak niebagatelną zaletę - wyszedł spod pióra Michała Choromańskiego. Zwracam na to uwagę, chcąc przestrzec przed zbyt dosłownym traktowaniem tej relacji. Sądzę jednak, że mimo właściwej M. Choromańskiemu stylistyki zachowało