Dziecko zawsze czuje się winne, gdy w rodzinie coś jest nie tak, gdy rodzice mają jakieś problemy, gdy nie jest dość kochane. Odruchowo bierze na siebie winę za całe zło, jakie je spotyka. Bardzo często wiąże się to z jakąś zasłyszaną od rodziców uwagą, która zapada głęboko w pamięć i rani. Wystarczy jedno zdanie typu: "to przez ciebie", "co mnie podkusiło, żeby rodzić te dzieci", "dlaczego tak się męczę z tymi dziećmi", "gdybyśmy nie mieli dzieci", wypowiedziane w chwili zmęczenia, irytacji czy bezradności, zdanie dla nas samych niewinne, by dziecko poczuło się zdruzgotane. W ten sposób upewnia się w przekonaniu, że