ukazał się kilka lat temu, jeszcze za życia poetki, i obecnie został wznowiony wraz z tomem następnym 3, przygotowanym jeszcze przez autorkę tuż przed śmiercią (zmarła 10 maja 1986). Pierwszy tom opatrzyła Anna Kamieńska krótkim przedsłowiem, w którym zaznacza, że z dużymi oporami, jako poetka, oddaje do rąk czytelnika "swoisty raptularz życia wewnętrznego, pisany skrótami, często równoważnikami zdań, tak jak się myśli".<br> Byłby więc "Notatnik" w zamierzeniu autorskim utworem realizującym ideę przeciwną koncepcji "dziennika literackiego", heroiczną w swej utopijności próbą odsłaniania twarzy z wyrazem cierpienia po stracie ukochanego męża, odrzucenia masek? Powiedzmy od razu, że jest to raczej próba współczesnych "Trenów